توسعه همگانی شطرنج

بنام خداوند جان و خرد

یک دقیقه تفکر بهتر از هفتاد سال عبادت است

حضرت محمد(ص)

جناب آقای دکتر عظیمی

سرپرست محترم فدراسیون شطرنج

با سلام و احترام

پیرو مذاکره روز یک شنبه مورخ 08/05/1402 در خصوص راهبردهای پیشنهادی برای توسعه همگانی شطرنج، گرچه ابتدایی ترین اقدامات پیشنهادی از سوی بنده را غیر ممکن دانسته و عنوان نمودید پیش از این در این خصوص اقداماتی صورت گرفته و امکان اجرایی شدن آن میسر نیست، لیکن اینجانب کماکان تاکید و اصرار دارم سریع ترین و موثرترین راه برای توسعه همگانی شطرنج، راه کارهایی است که پیشنهاد گردید و باور دارم چنانچه اراده ای بر توسعه همگانی شطرنج وجود داشته باشد، اجرای پیشنهادات ارائه شده با کمترین هزینه های اقتصادی و با شتاب و سرعت بسیار امکان پذیر خواهد بود.

لذا بدینوسیله طرح کوتاه مدت و بلند مدت توسعه همگانی شطرنج با توجه به امکانات و ظرفیت های فعلی فدراسیون شطرنج جمهوری اسلامی ایران و هیات های استانی به شرح ذیل تقدیم می گردد:

طرح توسعه شطرنج همگانی شطرنج در ایران

مقدمه

همگان بر این اصل اثبات شده تاکید دارند که درک صحیح از دریافت های اطلاعات خام بایستی با خلاقیت و ابتکارعمل پشتیبانی شوند و کوچکترین انحراف فکری ناشی از عدم قابلیت تمرکز یا عدم توانایی استقامت فکری ، منجر به حرکت یا حرکات(رفتار) نادرست و نهایتا" شکست خواهد شد.

این ناسپاسی و برداشت ساده انگارانه ای ست که شطرنج را صرفا" یک بازی و ورزش مفرح قلمداد کنیم. شطرنج فعالیت ماهرانه اندیشه انسان است. خاصیت تجریدی شطرنج، آن را عمیقا" با علوم ریاضی، منطق، فلسفه و روانشناسی عجین ساخته است. تقریبا" تمامی کشورهای توسعه یافته، آموزش شطرنج را در مدارس ابتدایی اجباری و در بسیاری از کشورها از جمله جمهوری اسلامی ایران دارای دانشکده و دانشگاه و فارغ التحصیلان دانشگاهی می باشد.

لذا ضروریست تا هر انسانی شطرنج را مانند خواندن و نوشتن بیاموزد، حال پس از آن آیا با ممارست و تلاش و داشتن استعداد به نویسنده و شاعری قابل تبدیل خواهند شد یا خیر، هدف از آموختن ادبیات نیست، بلکه ضرورت یادگیری آن برای پیشبرد هر اقدام دیگری خواهد بود. بنابراین هدف از یادگیری شطرنج الزاما تبدیل شدن به یک قهرمان یا متخصص در شطرنج نیست، بلکه باعث می شود فرد شطرنج آموخته، جهت نیل به اهداف خود از راهکارها و برنامه ریزی بهتری برخوردار گردد و در مجموع رفتار بهتری داشته باشد که کسب این مهم می تواند کمک کند جامعه بهتر و خردمندانه تری داشته باشیم.

بنابراین برنامه های کوتاه مدت توسعه همگانی شطرنج می بایست بر پایه ایجاد انگیزه های روانشناختی زود بازده استوار گردد و سپس در برنامه های بلند مدت بر اساس فرهنگ سازی و تثبیت ارزش های وجودی، آموزش شطرنج به عنوان امری اجتناب ناپذیر برای رشد فکری عموم و به ویژه کودکان در جامعه نهادینه گردد.

هدف

همه مردم ایران شطرنج را فراگرفته و با مفاهیم بنیادی آن به عنوان ابزاری برای بهبود رفتارهای انسانی آشنا شوند.

اثرات بنیادی و پایدار توسعه همگانی شطرنج

الف- توسعه و افزایش توان استقامت فکری و ارتقاء قدرت تحلیل

فراگیری همگانی شطرنج باعث می شود تراز توان تحلیل و خردمندی در جامعه ایرانی، رشد و ارتقا بیش از پیش پیدا کند.

ب- توسعه اقتصادی

هرچه بر تعداد مخاطبین و علاقمندان ورزش شطرنج افزوده شود، به موازات آن صنایع وابسته به این ورزش، میزان علاقمندی سرمایه گذاران برای سرمایه گذاری و مباحث اسپانسر، افزایش مدارس و آکادمی های شطرنج، بازار پر رونق برای مدرسین و مربیان، رشد چشمگیر مسابقات که به تبع آن رونق فعالیت در حوزه داوری خواهد بود، ترغیب به باشگاه داری و افزایش تیم های باشگاهی، بروز استعداد ها به جهت سرمایه گذاری برای قهرمان پروری و....توسعه و بازار پر رونقی پیدا خواهد کرد.

ج- ترمیم وضعیت مدیریتی

چنانچه شطرنج مورد توجه عام قرار بگیرد و گردش اقتصادی و اعتباری و تبلیغی در آن دچار تحول مثبت شود، طبیعتا ایجاد جاذبه برای ورود مدیران موفق و باتجربه در آن بیشتر خواهد شد. بنابراین افرادی که توانایی لازم مدیریتی ندارند به صورت معمول از این عرصه خارج و امکان تجلی توانمندی مدیران متخصص در عرصه شطرنج نیز فراهم خواهد شد.

راهبردهای کوتاه مدت توسعه شطرنج

راهبردهای پیشنهادی در این بخش بیشتر جنبه روانشناختی و ایجاد شوک برای پرداختن و توجه به شطرنج در نزد آن بخش از هم وطنانی دارد که از شطرنج شناخت و آگاهی لازم را ندارند و یا چنانچه تا حدی آن را بلد باشند نیز از ارزش های آن آگاه نیستند.

لذا در این بخش پیشنهادات بر پایه پرهیز از تنوع رفتاری در ایجاد شوک روانی برای توسعه شطرنج و صرفا با یک یا نهایتا دو اقدام هیجانی به شرح پیشنهادات ذیل، می تواند شوق و انگیزه را در عموم مردم برای گرایش به فراگیری ورزش شطرنج ایجاد کرد:

توسعه شطرنج با اقدامات انقلابی در رقابت های شطرنج

قبل از سال 1972 شطرنج یکی از کم رونق ترین و کم مخاطب ترین ورزش های جهان محسوب می شد که علاقمندان بسیار کمی داشت و حتی جوایز مسابقات و تعداد شرکت کنندگان در مسابقات نیز بسیارکم بود. اما جنگ سرد و تنش شدید بین شوروی و امریکا و قرار گرفتن ناوهای جنگی مجهز به کلاهک های هسته ای در تنگه برینگ و احتمال بروز جنگ جهانی سوم مصادف شد با رویارویی نابغه شطرنج جهان (بابی فیشر) امریکایی در مقابل اسپاسکی شوروی. به یک باره آن مسابقه به تیتر اول تمام رسانه های جهان تبدیل شد و حتی تنش سیاسی بین امریکا و شوروی تحت الشعاع این رقابت قرار گرفت تا جایی که پس از آن، شطرنج در جهان همه گیر و به یک باره در ایران نیز مردم در هر کوچه و پس کوچه ای شطرنج بازی می کردند. در واقع تخصص فیشر و اسپاسکی در شطرنج باعث رونق شطرنج نشد، بلکه فرصت شناسی فیشر از شرایط جهانی بود که با نوع رفتارش باعث شد حتی هنری کسینجر به عنوان نابغه سیاسی جهان نیز به مسایل شطرنج ورود پیدا کند و اسپانسرها و سرمایه گذران در عرض مدت کمتر از یک ماه جوایز مسابقات شطرنج را بیش از 50 برابر افزایش دهند!

دقیقا همان تحولی که در ایران پس از فتوی تاریخی امام خمینی(ره) در سال 1367 ایجاد شد و شطرنج را به اپیدمی در ایران تبدیل کرد و یا استاد صفرزاده در ابعادی کوچکتر برای استان گیلان انجام دادند. شطرنج در ایران به دو قسمت قبل از سال 1367 و پس از آن در استان گیلان نیز به دو قسمت تاریخی قبل از ظهور استاد صفرزاده و بعد از ظهور ایشان و در جهان نیز به دو بخش تاریخی: قبل از قهرمانی بابی فیشر و بعد از قهرمانی بابی فیشر تقسیم می شوند.

ما باید بنا به شرایط موجود از فرصت هایی که ایجاد می شود در ابعاد محلی، منطقه ای، شهری، استانی و در نهایت کشور چنین انقلاب هایی را مجددا بوجود آوریم.

بنابراین می توان با تهیه سناریویی خلاقانه، رقابتی به ظاهر تنش زا بین دو شطرنج باز همتای ایرانی یا رقیبی از کشورهای خارجی به خصوص آنانی که در ابعاد سیاسی دارای تنش و تضاد هستند تدارک دید که توجه رسانه ها و اذهان عمومی را به خود جلب کند و به محض اینکه متوجه شدیم توجه عمومی به آن جلب شده اقدام به پیشبرد برنامه ریزی های بلند مدت نماییم.

توسعه شطرنج با اقدامات انقلابی ترویجی و فرهنگی

کمیته فرهنگی فدراسیون شطرنج و هیات های استانی می بایست از طریق شبکه های اجتماعی موارد مشروحه ذیل و امثال آن را ترویج و بمباران تبلیغی کنند:

بدون عنوان...